Dit is het verhaal van Gilbert, de eens trotse ram van de Alliumhoeve. Op een noodlottige dag -inmiddels enkele jaren geleden- is hij zijn horens kwijtgeraakt in een verbeten strijd om het heerschap over de kudde.
Het verlies was een zware klap voor de ram. Zijn hoorns waren altijd zijn trots geweest, het symbool van zijn kracht en status binnen de kudde. Er volgden talloze operaties en behandelingen maar het mocht niet baten. De horens groeiden niet terug. Met elke mislukte behandeling werd de ram bitterder.
Gilbert had nooit een positieve opmerking klaar. Niets was goed genoeg. Zelfs de frisse lucht was te droog of te vochtig, en de wolken leken altijd net iets te dicht bij de grond te hangen naar zijn smaak.
Zijn grootste slachtoffer was Mia, zijn vrouw. Mia was altijd de rustige, kalme aanwezigheid in zijn leven geweest. Ze had ooit verliefd naar hem opgekeken maar nu… ontweek ze hem wanneer het ook maar kon. Het was zelfs al zo erg geworden dat ze zich regelmatig verschool in de schaduw van de oude eik, of in het verre hoekje van het weiland, waar ze haar oren kon sparen van Gilberts eindeloze geklaag.
Zijn humeur had alles behalve positieve effecten op de andere dieren van de kudde. De jonge schapen hadden allemaal een hekel aan hem, de geiten trokken hun oren naar achteren zodra hij zich in hun buurt bevond, en de koeien bleven uit zijn gezichtsveld.
Op een dag, stelde Mia hem voor een ultimatum. “Gilbert,” zei ze met geduld, “zo kan het niet langer. Misschien moet je therapie proberen?”
Gilbert keek haar verbaasd aan. “Therapie? Ik ben een schaap! Wat heb ik te maken met therapie?” , mopperde hij. “Ik ben oud, mijn lijf doet pijn, en alles hier is verrot! Ik heb geen tijd voor zulke onzin!”
Toch, na enig aandringen besloot Gilbert naar de therapeute te gaan. Aanvankelijk maakte het Gilbert nog grimmiger. Hij moest zijn gevoelens uiten en over zijn gedrag nadenken… zaken waar hij een bloedhekel aan had.
De therapeuten hebben er daar geen gemakkelijke kluif aan gehad maar volharding is de sleutel die deur naar succes opent. Mia merkte langzaam maar zeker de verandering. Ze ging langzaam weer dichter bij hem staan, en soms, als het stil was in het weiland, kon je het zachte gemekker van een schaap horen dat eindelijk weer een beetje vrede met zichzelf had.
Gilbert, de oude mopperkont, is misschien nog steeds niet de makkelijkste om mee om te gaan, maar hij is wel een beetje milder geworden, en dat is voor de bewoners van de Alliumhoeve al een stap vooruit.